Vandaag (18 september 2017) zijn we naar Weris geweest. Eerst gingen we met de bus van LPM
naar de plaats waar we begonnen. Jean-Pierre gaf een beetje uitleg.
Hij vertelde bijvoorbeeld dat zo’n rots 30 ton weegt. Daarna mochten we eens op de rots klimmen. We gingen mediteren, het moest helemaal stil zijn. De reden was dat je vingers zouden tintelen en dat je helemaal zen zou worden. Vervolgens gingen we verder. We gingen wandelen door het bos richting de witte menhir.
Het was een heel stukje omhoog, het was een wedstrijdje om het eerst naar boven lopen. Als we boven waren kregen we nog wat uitleg en dan mochten we smullen van ons vieruurtje. Daarna liepen we verder naar het bed van de duivel. Maar jammer genoeg zijn een paar kindjes uitgegleden. Bij het bed van de duivel kregen we een paar enge verhalen te horen. Als je ging zitten op het bed zou er iets erg met je gebeuren. Of het waar was, dat weten we niet. Daarna wandelden we verder naar de bus van LPM. En dan was ons leuk verhaaltje in Weris gedaan!
Hij vertelde bijvoorbeeld dat zo’n rots 30 ton weegt. Daarna mochten we eens op de rots klimmen. We gingen mediteren, het moest helemaal stil zijn. De reden was dat je vingers zouden tintelen en dat je helemaal zen zou worden. Vervolgens gingen we verder. We gingen wandelen door het bos richting de witte menhir.
Het was een heel stukje omhoog, het was een wedstrijdje om het eerst naar boven lopen. Als we boven waren kregen we nog wat uitleg en dan mochten we smullen van ons vieruurtje. Daarna liepen we verder naar het bed van de duivel. Maar jammer genoeg zijn een paar kindjes uitgegleden. Bij het bed van de duivel kregen we een paar enge verhalen te horen. Als je ging zitten op het bed zou er iets erg met je gebeuren. Of het waar was, dat weten we niet. Daarna wandelden we verder naar de bus van LPM. En dan was ons leuk verhaaltje in Weris gedaan!
Iene, Chelsea en Iebe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten